تو محکمه ی قلبم خودتو کردی قاضی / دیدی به حکم دادنت نکردم اعتراضی / اما سوالم اینه آخه چطور تونستی / با رفتنت عزیزم به مرگم بشی راضی

از آدما دلم شکست واسه همیشه / دلم میخواد دعا کنم اما نمیشه / دوسش داشتم دوسش، قد نفس هام / بدون اون نمیتونم من خیلی تنهام

اگه میدونستی چقدر دوستت دارم هرگز قلبم را نمی شکستی، گرچه خانه ی شیطان شایسته ی ویرانی ست