اقرارمرابرپیشانیت حک کن تالابه لای این ثانیه های ویران نامی ازاحساس نبرم ...!من باختم ...!به خودم باختم ...!به تصویرنوشته های آدم نماباختم ..!وحال گوشه ی اطاقم حماقتهایم رامیشمارم .آرام آرام دراین جمله زاده میشوم .که سنگ باش تاسنگسار نشوی ...!!!

 ببین امشب یه دنیا رو به عشق تو صدا کردم

واسه برگشتنت عشقم یه عمری رو دعا کردم

نمیدونی که دور از تو چه دنیای بدی دارم

بدون تو به دور از تو شبا تا صبح بیدارم

فقط دلشوره میگیرم

نباشی بی تو میمیرم

 تو در خیالــــہ  من زندگــــے میکنــــے و من در خیالتـــ مفقود الاثر شده امــــ...

خاطراتــــہ  تـــــ ــــــــ ـــــو…..

 یــ ــــاده تــــ ــــــ ــــو..        گاهــــــے هــم حسرتــــــہ  نگاه هایتــــــــــ....

 کجــــــا رفـتی ؟

چــــرا تنهـــا ؟ چــــرا بــی مـــن ؟

نگفــتی زوده ایـــن رفـتـن ،

بــه دنبــال چـــه پـایـانی ، خــلافــــ جـــاده ایستـــادی ؟

چـــــرا تا عـــادتت کــردم ، بــه فکــر رفـتن افتــادی ؟

چــرا بایــــد به تنهــایی ، دوبـاره بی تـــو بــرگـردم ؟

کجـــای قصـــه بـد بــــودم ؟ کجــای قصــه بـد کــردم ...؟

تا به ابد منتظرتما گلم یادت نره علیرضات چشم به راهه

 فاصله را بگو به خود نبالد ...

خاطره ی بودن با تو تمام فاصله ها را می شکند ...

 فراموش کردنت کار آسانی است...

 کافی است دراز بکشم...

چشمهایم را ببندم...ونفس نکشم...

  ^گاهـے بےاختیارچشمانمـ _خیس مـے شوند  ...

فاصله ها وعاطفه ها

تو کز نجابت

همیشه اونی شدم که بقیه خواستن اما هیچکس اونی نشد که من میخواستم                                                                                   

..... سرخاک من اونیکه بیشتر اذیتم کرد ...بیشتر گریه میکنه اونیکه منونخواست ... بالاخره میاد دیدن جسدم . اونیکه حتی نمیومد تولدم زیر تابوتمو گرفته .اونیکه سلام نمیکرد....میادبرا خداحافظی . عجب روزیه اون روز فقط حیف که خودم نیستم ...

دلم تنگ است ازدنیا چرایش رانمیدانم من این شعر غم افزاراشبی صدبارمی خوانم چه میخواهم ازاین دنیا ازاین دنیای افزون کار قسم برپاکی اشکم جوابم رانمیدانم شروع کودکی هایم سرآغاز غمی جانگاه ازآن غم تا به فرداها پرازتشویش گریانم بهار زندگی را من هزاران باربوئیدم کنون با غصه میگویم  خداوندا پشیمانم بسوی درگه هستی هزاران بار رو کردم الهی تا به کی غمگین دراین غم خانه می مانم خدایا با تو میگویم حدیث کهنه غم را بگو با من که سالی چنددراین غم خانه مهمانم دلم تنگ است از دنیا چرایش را نمی دانم ولی یک روز این غم را زخود آهسته می رانم.... 

دلتنگی،
پیچیده نیست.
یک دل..
یک آسمان..
یک بغض..
و آرزوهای تَرک خورده!
به همین سادگی...

هر وقت تو زندگیت ، گیری پیش اومد و راه بندون شد ،

 

دستانت را به دستان مطمئن خدا بسپار وهيچ نگو… 
از ظاهر مخالف امور نرنج وكينه كسي را به دل نگير 
ثابت قدم واستوار با تكيه بر محبت و عشق الهي هر چه هراس را از دل پاك كن. 
خدا راه انجام را مي داند وفقط اوست كه تو را بي توقع دوست دارد. 
درها را مي گشايد و مي تواند آنچه را كه به تو وعده داده متجلي كند….
پس خدایا آرزوهایم را به بازوی قدرتمند تو میسپارم 
باشد که از راه درست ودر زمان درست بر آورده شوند 
آمین …

تنها روزنه امیدی است که هیچگاه بسته نمیشود 
تنها کسی است که با دهان بسته هم میتوان صدایش کرد 
با پای شکسته هم میتوان سراغش رفت 
تنها خریداری است که اجناس شکسته را بهتر بر میدارد 
تنها کسی است که وقتی همه رفتند میماند 
وقتی همه پشت کردند آغوش میگشاید 
وقتی همه تنهایت گذاشتند محرمت میشود 
و تنها سلطانی است که با بخشیدن آرام میگیرد نه با تنبیه کردن

هر جا گیر کردی حتی تو تنهایی فقط بگو خدا رو دارم همین 

امروز
نه آغاز و نه انجام جهان است
ای بس غم و شادی، که پس پرده نهان است
گر مرد رهی ؛ غم مخور از دوری و دیری
دانی که رسیدن هنر گام زمان است
تو رهرو دیرینه سرمنزل عشقی
بنگر که ز خون تو به هر گام نشان است
آبی که بر آسود ، زمینش بخورد زود
دریا شود آن رود که پیوسته روان است
از روی تو دل کندنم آموخت زمانه
این دیده از ان روست که خونابه فشان است 
دردا و دریغا که در این بازی خونین
بازيچه ایام دل آدمیان است...